اینجا گنجشکی ست...

شنیده ام  صدای غم آلود گنجشکی را که از تو استمداد کرد و همه هستی اش را ؛ آواز دوباره گنجشککانش را، پشت پنجره امید تو کاوش کرد...

دیده ام مهربانی الهی تو را که صدای تپش های اضطراب آلودش را شنیدی و نبض آرامش را در قلب آشیانه اش جاری کردی...

می دانم که زائر درمانده ات را جز با کوله باری از اجابت و احسان، بدرقه نمی کنی؛

***

اینجا، گنجشکی ست که دور از توست اما در وسعت حریم تو پر می زند،

و در هیاهوی آرام بخش حرم تو نفس تازه می کند...

اینجا گنجشکی ست که از تو استمداد می کند،

و آسایش لحظه های ملتهب را از تو می طلبد، در این روزهای سخت که به برزخ شبیه ترند...

اینجا گنجشکی ست که گوشهاش را به آهنگ عطوفت تو سپرده است،

صدای تپش های اضطراب آلودش را می شنوی؟

دریابش یا رئوف!