شرکت در انتخابات، یعنی سهم من در انتخاب محاسبه میشود، یعنی انتخاب دیگرانی که مثل من نمی اندیشند و مثل من انتخاب نمی کنند محاسبه میشود، یعنی ممکن است گاهی آنها که مثل من می اندیشند در اکثریت باشند و انتخابشان روی خروجی سیستم قرار بگیرد و گاهی آنها که مثل من نمی اندیشند در اکثریت باشند و برگزیده آنها به عنوان محصول فرایند معرفی شود. یعنی اعتماد و اطمینان به سیستمی که انتخابات را برگزار می کند.
این همان دموکراسی است؛ که وقتی با چارچوب دین عرضه میشود پاکترین و مطمئن ترین فرم دموکراسی را ایجاد می کند که اسمش را مردمسالاری دینی گذاشته ایم. مزیت مهم در چنین سیستمی این است که حفره امنیتی موجود در سیستمهای معمول، در حفاظت از آراء مردم، در اینجا وجود ندارد. یعنی از صندوق های رای همان برون تراود که دراوست.
چهار سال قبل، در انتخاباتی با چارچوب کنونی، آنها که قواعد دموکراسی را نپذیرفته و زیر بار خواست اکثریت نرفته بودند و انتخاب اکثریت با خواست آنها همسان نبود ظالمانه و غیر متمدنانه به مقابله با انتخاب حداکثری مردم دست زدند زیرا علیرغم آروغهای روشنفکریشان، دیکتاتورهای بی منطق و زیاده خواه و سیاستمداران درجه دو از نظر بلوغ سیاسی و مدنی بودند.
حالا بعد از چهارسال، آنچه آنها انتخاب کردند در اکثریت است. حالا آنها قبول دارند که "در صحت این انتخابات هیچ تردیدی نیست" چرا؟ چون آنچه باب میل آنهاست باب میل اکثریت بوده و انتخاب شده است. اوج وقاحت و خیانت و ظلم به مردم را در همین یک جمله می شود درک کرد.
چه کسی برخورد متمدنانه با آراء مردم می کند؟ کسی که از انتخاب مردم عصبانیست و امنیت و آرامش آنها را با سنگ پرانی و آتش افروزی و فحش دادن و بی قانونی زیر پا می گذارد و جشن شادی شان را ابتر می گذارد، یا آنکه تسلیم خواست مردم می شود اگرچه مخالف خواست اوست؟ دموکراسی خوب است تا وقتی آنچه ما دوست داریم منتخب باشد، دموکراسی بد است و باید در خیابانها از آن انتقام گرفت وقتی آنچه ما دوست نداریم در اکثریت است. آیا این برخورد دوگانه مصداق ملموس و مجسم رفتار منافقانه نیست؟
این انتخابات، تو دهنی بزرگی به سیاست بازان قانون گریزی بود که ظرفیت تحمل انتخاب پر تعداد سال 88 مردم را نداشتند و نشان دادند در پذیرش قواعد دموکراسی، کودکانه جرزنی می کنند. شکی نیست آنها که به تئوری تقلب در سال 88 دامن زدند و به نظام و مردم ظلم و خیانت کردند و ملت را چندپاره کردند و منتخب مردم را آزردند بهره ای جز روسیاهی از انتخابات 92 ندارند.
پ.ن.......................................
