یا رقیه...
جمعه, ۴ آذر ۱۳۹۰، ۰۸:۳۱ ب.ظ
اینجا، در همین نزدیکی؛ غنچه نورسته ایست که درد می کشد
و پروانه دل شکسته ای که در آتش غم پر می سوزد
و باغبان دل خسته ای که دلتنگ بهار دوباره است...
خدایا !
تو را به معصومیت و مظلومیت غنچه پرپر کربلا سوگند؛
باغ کوچک زندگی باغبان را طراوت و شادمانی دوباره ببخش!
پ.ن.....................................................
1- دعا کنید که زخم دل باغبان اثر بکند / دعا کنید که باغ امیدش دوباره تازه شود...
2- تا غم به سینه دارد و اندوه، کدخدا / دست و دلم به سمت نوشتن نمی رود...
- ۹۰/۰۹/۰۴