می دانستی
همه ی نامه های خیسم را
که نخوانده برگشت زدی
لابلای کتابهایم پنهان کردم
تا تو را از کتابهایم بو کنم؟
کتابخانه ام حالا یک باغچه گل سرخ است؛
(پای تمام نامه ها یک رز کاشته بودم...)
می خواستم بگویم
لطفا این آخرین نامه را بخوان!
باغچه ام پُرِ پُر است
سلام برشما .
خیلی ممنونم که وبلاگ من رو همچنان لایق میدونید و بهش سر میزنید. من متاسفانه آنچنان غرق در غم نان شدم که حتی وبلاگ خودم هم حوصله نمیکنم سربزنم و مطلب تازه ای بگذارم، مگر اینکه اتفاقی تلخ یا شیرین بیفتد که ناگزیر به نوشتن باشم و از این طریق خودم رو تخلیه ی روحی کنم. درنتیجه به سایر وبلاگها و سایتها هم متاسفانه نمیتونم سربزنم و از مطالب خوبشون استفاده کنم و ازین بابت عذر خواهی میکنم.
بابت پیامی که گذاشته بودید هم بسیار ممنونم. لطف کردید . ان شا الله شما و خانواده ی محترمتان بهترین لحظه ها و روزها و سالها رو داشته باشید. 🌹🌷
:/